10 marca w 91 roku życia, w 70 roku powołania zakonnego i w 63 roku kapłaństwa odszedł do Domu Ojca ks. Stanisław Klimaszewski MIC ze wspólnoty domu prowincjalnego na Stegnach.
Uroczystości pogrzebowe z udziałem ok. 40 współbraci z różnych domów zgromadzenia w Polsce i na Białorusi oraz rodziny Zmarłego odbyły się 14 marca w stegieńskim kościele NMP Matki Miłosierdzia. Po modlitwie różańcowej oraz po odśpiewaniu Liturgii Godzin, miała miejsce msza św. pogrzebowa, której przewodniczył o. prowincjał Paweł Naumowicz MIC. Przełożony prowincji polskiej we wstępie do liturgii podkreślił cechy Zmarłego, jakimi były: pogoda ducha, żywotne zainteresowanie sprawami Kościoła i zgromadzenia, połączone z dużą wiedzą na ten temat, oraz pokój serca w obliczu nadchodzącej śmierci. (czytaj więcej)
Kazanie pogrzebowe wygłosił sekretarz prowincji, ks. Antoni Skwierczyński MIC, który nawiązał do tekstów Zmarłego odnoszących się do kwestii śmierci, które śp. ks. Stanisław umieścił w kilku napisanych przez siebie książkach.
Obrzęd ostatniego pożegnania oraz stację na cmentarzu poprowadził przełożony domu zakonnego na Stegnach, ks. Bogusław Binda MIC. Ciało Zmarłego zostało złożone w mariańskiej kwaterze cmentarza na Wawrzyszewie.
Śp. ks. Stanisław Klimaszewski MIC (1922-2013) pochodził z parafii Puchały w diecezji łomżyńskiej. Do Zgromadzenia Księży Marianów wstąpił w roku 1942 i rok później złożył pierwsze śluby zakonne. W 1949 r. złożył zakonną profesję wieczystą i następnego roku przyjął święcenia kapłańskie w warszawskim kościele Najświętszego Zbawiciela z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Obok studiów seminaryjnych odbył studia z filozofii na Uniwersytecie Warszawskim i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W pierwszych latach kapłaństwa posługiwał jako wykładowca filozofii w mariańskim seminarium oraz prefekt kleryków. W latach 1963-1999 przebywał w domu generalnym zgromadzenia w Rzymie, gdzie najpierw pełnił rolę radnego generalnego, a w następnym latach był sekretarzem, bibliotekarzem, ojcem duchownym i kapelanem sióstr zakonnych. W 2. połowie lat 70. i w latach 80. wydawał wielotysięczne nakłady książek katolickich, widokówek i obrazków religijnych, przesyłanych do Polski i cieszących się niezwykłą popularnością w całym kraju.
W 1999 r. powrócił na stałe do Polski i zamieszkał w domu prowincjalnym w Warszawie na Stegnach. Nadal oddawał się działalności rozpoczętej w Rzymie: zbieraniu, opracowywaniu i wydawaniu książek, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień duszpastersko-katechetycznych. W tym okresie ukazały się m.in. książki: Dekalog. Pomoce do katechez i homilii, Bóg i wiara w przykładach i anegdotach, Ewangelia na co dzień. Problemy, przykłady, anegdoty, Największa jest miłość. Etyka na co dzień w przykładach i anegdotach, Arka Noego czyli człowiek i zwierzęta. Wydał także książkę pod pseudonimem Kajetan Zaremba – Żart i anegdota, trochę pobożne.
Zmarł w domu zakonnym w IV niedzielę Wielkiego Postu, w późnych godzinach wieczornych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz