Z okazji obchodów Roku Moniuszkowskiego serdecznie zapraszamy na przepiękny koncert, który odbędzie się w naszym kościele w sobotę, 11 maja o godzinie 19.00.
Pod batutą Borysa Somerschafa wystąpi Warszawski Chór Międzyuczelniany z orkiestrą Kameralna N-Harmonia. Usłyszymy dwie Litanie Ostrobramskie (I i III) Stanisława Moniuszki. Wykonawcom towarzyszyć będą znakomici soliści: Katarzyna Bienias (sopran), Joanna Gontarz (alt), Andrzej Marusiak (tenor) i Piotr Pieron (bas).
"Litanie ostrobramskie" to rzadkie w twórczości Moniuszki utwory religijne. Skomponowane na cześć Najświętszej Marii Panny Ostrobramskiej powstały
w latach 1843-55 i były wykonywane za czasów kompozytora w Ostrej Bramie w Wilnie. Moniuszko wykorzystał w nich swoje doświadczenia zdobyte na polu twórczości pieśniowej i kantatowej. Nawiązał również wyraźnie do stylu ludowych kantyczek.
Największe uznanie zyskała "III Litania", którą również sam Moniuszko szczególnie cenił. Po wykonaniu "III Litanii" w prasie pojawiły się bardzo pochlebne recenzje: "Wsłuchując się w tę muzykę, rozpoznajemy rzeczywiście całą myśl autora, która oddana została z wrodzonym i właściwym jemu tylko talentem. Znika tu zupełnie monotonność, której nie mogą uniknąć kompozytorowie dzieł religijnych, a miejsce jej zajmuje owa coraz bardziej w najróżnorodniejszych formach rozwijająca się szczytność, jaka przemawiając do serca słuchacza, podnosi zarówno myśl jego ducha ku Najwyższej Istocie." ("Czas" nr 98, 28 kwietnia 1859)
Pod batutą Borysa Somerschafa wystąpi Warszawski Chór Międzyuczelniany z orkiestrą Kameralna N-Harmonia. Usłyszymy dwie Litanie Ostrobramskie (I i III) Stanisława Moniuszki. Wykonawcom towarzyszyć będą znakomici soliści: Katarzyna Bienias (sopran), Joanna Gontarz (alt), Andrzej Marusiak (tenor) i Piotr Pieron (bas).
"Litanie ostrobramskie" to rzadkie w twórczości Moniuszki utwory religijne. Skomponowane na cześć Najświętszej Marii Panny Ostrobramskiej powstały
w latach 1843-55 i były wykonywane za czasów kompozytora w Ostrej Bramie w Wilnie. Moniuszko wykorzystał w nich swoje doświadczenia zdobyte na polu twórczości pieśniowej i kantatowej. Nawiązał również wyraźnie do stylu ludowych kantyczek.
Największe uznanie zyskała "III Litania", którą również sam Moniuszko szczególnie cenił. Po wykonaniu "III Litanii" w prasie pojawiły się bardzo pochlebne recenzje: "Wsłuchując się w tę muzykę, rozpoznajemy rzeczywiście całą myśl autora, która oddana została z wrodzonym i właściwym jemu tylko talentem. Znika tu zupełnie monotonność, której nie mogą uniknąć kompozytorowie dzieł religijnych, a miejsce jej zajmuje owa coraz bardziej w najróżnorodniejszych formach rozwijająca się szczytność, jaka przemawiając do serca słuchacza, podnosi zarówno myśl jego ducha ku Najwyższej Istocie." ("Czas" nr 98, 28 kwietnia 1859)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz